Het karakter van de Pomeranian

Keeshonden staan bekend om hun eeuwige trouw aan hun baasje.
Ze zullen niet snel overlopen en bij een overplaatsing, bij bv. een overlijden van iemand, zal de kees in kwestie nooit meer worden zoals hij was bij zijn vorige baas.
Het leuke aan een pomeranian is dat hij ondanks zijn grootte voor niets en niemand opzij gaat, en zijn baas in wat voor omstandigheid dan ook zal helpen tot het laatst.
Ze zeggen wel eens een pomeranian is een pitbull in een klein jasje, en ik verzeker u dat is het ook.
Een pomeranian is erg oplettend en zeer slim.
Ze zijn zeer leergierig en door de oplettendheid van de hond zal hij ook dingen makkelijke en snel aanleren.
Veel mensen die naar een cursus gaan met hun pomeranian slagen dan ook met vlag en wimpel voor hun diploma.

Door de combinatie van oplettendheid en slimheid is de pomeranian een hondje dat makkelijk op te voeden is.
Omdat de keeshond in vroegere tijden als waakhond gefokt is heeft hij nu nog wel eens de neiging om blafferig te zijn, daar staat tegenover dat het een zeer dapper hondje is die voor niets of niemand bang is.
De keeshond heeft een consequente maar zachte aanpak nodig, krijgt hij die niet dan zal hij zijn baas keer op keer uit gaan proberen en kijken hoe ver hij kan gaan.
Leer de hond al vroeg dat hij een paar keer mag blaffen als er iets aan de hand is maar daarna weer stil moet zijn.
Als er visite komt of de deurbel gaat mag hij best blaffen maar als de gasten binnen zijn en eenmaal zitten moeten ze gewoon weer stil zijn.
Wees hier consequent in want doe je dat niet dan zal hij binnen de kortste keren hele dagen blaffen.

Uiterlijk

Pomeranians zijn kleine honden met een gewicht van 1,9 - 3,5 kg. Het zijn compacte maar stevige honden met een overvloedige gestructureerde vacht met een hoog gepluimde staart hoog en plat. De bovenste laag vormt een kraag van bont op de hals, waar Pomeranians bekend om staat, en ze hebben ook een rand vol vederachtig haar op de achterhand.
De vroegste voorbeelden van het ras waren wit of af en toe bruin of zwart. Koningin Victoria nam in 1888 een kleine rode Pomeranian aan, waardoor die kleur tegen het einde van de 19e eeuw in de mode raakte. Tegenwoordig is de Pomeranian verkrijgbaar in de meest uiteenlopende kleuren van een hondenras, waaronder wit, zwart, bruin, rood, oranje, crème, blauw, sable, zwart en bruin, bruin en bruin, gevlekt, gestroomd, plus combinaties van die kleuren.  De meest voorkomende kleuren zijn oranje, zwart of crème / wit. 
De merle Pomeranian is een recente kleur ontwikkeld door fokkers. Het is een combinatie van een solide basiskleur met lichtere blauw / grijze patch die een gevlekt effect geeft. De meest voorkomende basiskleuren voor het effect zijn rood / bruin of zwart, maar het kan ook met andere kleuren worden weergegeven.  

Pomeranians hebben een dikke, dubbele laag. Hoewel verzorgen niet moeilijk is, raden fokkers aan om het dagelijks te doen om de kwaliteit van de vacht te behouden en vanwege de dikte en de constante uitval, met trimmen elke 1-2 maanden. De buitenste laag is lang, recht en hard van structuur, terwijl de ondervacht zacht, dik en kort is. De vacht klit gemakkelijk, vooral wanneer de ondervacht wordt afgeworpen, wat twee keer per jaar gebeurt.